Η μεγάλη επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 15/12 αλλά και οι πολύμορφες απεργιακές κινητοποιήσεις διαρκείας στις συγκοινωνίες, στον ΟΣΕ, στα ΜΜΕ, στην τοπική αυτοδιοίκηση δείχνουν ότι το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπαίνει σε νέο κύκλο παρατεταμένων αγώνων αντεπίθεσης για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου, κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ. Παρά το κλίμα κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας, πολλοί τομείς της οικονομίας νέκρωσαν ή υπολειτούργησαν, ενώ οι κεντρικοί δρόμοι της χώρας μετατράπηκαν σε οργισμένα ποτάμια. Η τεράστια μαζικότητα των διαδηλώσεων, το γεγονός ότι χιλιάδες εργαζόμενοι απέργησαν και διαδήλωσαν παρότι τα μέτρα είχαν ψηφιστεί, τα πολιτικά συνθήματα και η απαίτηση να φύγουν η κυβέρνηση και η «Τρόικα», η εμφάνιση ενός μαζικού και οργανωμένου ταξικού αγωνιστικού ρεύματος με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους και τα συνδικάτα που αντιστέκονται, η πρωτοφανής μαχητικότητα και αποφασιστικότητα των διαδηλώσεων, αποτελούν τα καινούργια στοιχεία της 15ης Δεκέμβρη και της νέας ανατρεπτικής δυναμικής που αναπτύσσεται.
Ειδικότερα η τεράστια συγκέντρωση του «Μουσείου», οι πρωτοβουλίες βάσης που σπάνε τα όρια της συναίνεσης της γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ (αγώνας στα ΜΜΕ, συνελεύσεις και απεργιακός αγώνας διάρκειας στο Μετρό, την ΕΘΕΛ και τις άλλες συγκοινωνίες, κατάληψη του κτηρίου της Καρόλου στον ΟΣΕ κλπ), οι οργισμένες αντιδράσεις κατά της γραφειοκρατίας σε πολλές πόλεις (ανάμεσά τους η πορεία εργαζομένων προς το κτήριο της ΓΣΕΕ), δείχνουν ότι η αναζήτηση ενός άλλου δρόμου ταξικής ανασυγκρότησης του κινήματος από πολύ πλατύτερα τμήματα των εργαζόμενων αποτελεί ένα από τα πιο ουσιαστικά και ελπιδοφόρα σημεία της περιόδου. Συνολικά, η απεργία στις 15/12 στέλνει μήνυμα ελπίδας και διαμορφώνει νέα κατάσταση, γιατί δείχνει ότι οι κυρίαρχες αστικές δυνάμεις είναι αντιμέτωπες πλέον με ποιοτικά αναβαθμισμένες διαθέσεις αντίστασης και ανατροπής. Αυτό βάζει επιτακτικά το ζήτημα της πολιτικής και κινηματικής κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης και της πάλης για την ανατροπή του Μνημονίου, της κυβέρνησης και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.